Created with WebWaveCMS
Copyright by KANCELARIA ADWOKACKA NATALIA HEBEL
Obowiązek alimentacyjny rodzica względem uprawnionego do alimentów dziecka nie ma charakteru dożywotniego i wygasa po zaistnieniu określonych przepisami prawa okoliczności.
Zaczynając jednakże od początku, podstawę do wytoczenia powództwa o dostarczenie środków utrzymania stanowi art. 133 §1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej k.r.o.), zgodnie, z którym „rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania”. To szczególne unormowanie obowiązku alimentacyjnego polega na tym, że rodzice zobowiązani są do dostarczania środków utrzymania i wychowania dopóki dziecko nie zdobędzie, stosownie do swoich uzdolnień i predyspozycji, kwalifikacji zawodowych, czyli do chwili jego usamodzielnienia się i to niezależnie od osiągniętego wieku. Uzyskanie pełnoletności nie zmienia sytuacji prawnej dziecka w zakresie alimentów, jeżeli dziecko pobiera naukę w szkole lub na uczelni i czas na nią przeznaczony wykorzystuje rzeczywiście na zdobywanie kwalifikacji zawodowych (vide: uchwała całej Izby Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 roku, sygn. III CZP 91/86). Nie oznacza to jednak, że dziecko może kształcić się bez końca a rodzic będzie zobowiązany przez cały ten czas partycypować w kosztach jego utrzymania. Każda sprawa badania jest przez Sąd meriti indywidualnie. Podstawą do uwzględnienia powództwa o wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego będą m.in. sytuację, gdy czas pobierania nauki wydłuża się nadmiernie poza przyjęte ramy lub gdy studiujący nie czyni należytych postępów w nauce, nie zdaje egzaminów i ze swej winy powtarza lata nauki w szkole lub na uczelni oraz nie kończy jej w okresie, przewidzianym w programie a ze względu na wiek i ogólne przygotowanie do pracy może ją podjąć. Obowiązek ten może natomiast istnieć nadal w sytuacji, gdy takie dziecko w pierwszym roku po ukończeniu szkoły średniej podjęło tymczasową pracę zarobkową w celu uzyskania preferencji w przyjęciu go na studia - po pierwszym niepowodzeniu w tym względzie a jego dotychczasowe kwalifikacje nie zapewniają mu odpowiedniego poziomu życia. Kolejnym przesłanką skutkującą utrzymaniem obowiązku alimentacyjnego jest stan zdrowia dziecka, które na skutek choroby bądź kalectwa nie jest w stanie samodzielne zdobyć środków utrzymania.
Podsumowując, obowiązek alimentacyjny względem samodzielnego ekonomicznie pełnoletniego dziecka nie wygasa z mocy prawa, lecz dopiero na podstawie prawomocnego wyroku Sądu. W toku postępowania ocenie sądu podlega zachowanie uprawnionego polegające na czynieniu przez niego osobistych starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się jak również okoliczność czy wywiązywanie się przez rodzica z obowiązku alimentacyjnego nie jest połączone z nadmiernym dla niego uszczerbkiem (art. 133 § 3 k.r.o). W orzecznictwie Sądów co do zasady przyjmuje się, że dziecko osiąga zdolność do samodzielnego utrzymania dopiero wtedy, gdy ukończy naukę i otrzyma należyte przygotowanie do pracy i bez znaczenia jest czy naukę pobiera w trybie dziennym, czy zaocznym o ile nie pracuje. Jedynie brak pozytywnych wyników w nauce uzasadniałby zasadność żądania wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego rodziców.
KANCELARIA ADWOKACKA
NATALIA HEBEL
Zadzwoń do mnie:
505 535 470
lub napisz:
n.hebel@onet.pl
Jako Adwokat w swojej pracy kieruję się przede wszystkim empatią, etyką i rzetelnością, a dobro moich Klientów jest dla mnie priorytetem.
Aenean sagittis mattis purus ut hendrerit. Mauris felis magna, cursus in venenatis ac, vehicula eu massa. Quisque nunc velit, pulvinar nec iaculis id, scelerisque in diam. Sed ut turpis velit. Integer dictum urna iaculis vestibulum finibus. Etiam tempus dictum rhoncus. Nam vel semper eros. Ut molestie sit amet sapien vitae semper. Pellentesque habitant morbi tristique senectus et netus et malesuada fames ac turpis egestas.
Aktualności
Jesteśmy najlepsi